Materiały do wykorzystania na comiesięczne spotkanie Dzieła Nieustannej Nowenny Uczniów Jezusa.
Rozważanie biblijne
15 sierpnia – poniedziałek – Uroczystość Wniebowzięcia NMP
Dziękować Bogu jak Maryja
Maryja nazywa siebie błogosławioną, to jest szczęśliwą. A kim są błogosławieni-szczęśliwi w nauczaniu Jezusa? To ubodzy w duchu, płaczący, czystego serca, miłosierni, czyniący pokój. Ich Chrystus nazywa szczęśliwymi. W ludzkim rozumieniu jest to dalekie od szczęścia, ale Jezus zapewnia, że będą oni szczęśliwi, ponieważ otrzymają na wieki te dobra, których są pozbawieni. Życie Maryi jest życiem ubogich w duchu, cichych, miłosiernych i czystego serca. Człowiek szczęśliwy pragnie doznawaną radość rozgłaszać. Dlatego Maryja wyśpiewuje swoje radosne Magnificat. Dziękuje Ona w ten sposób Bogu, a jednocześnie pokazuje nam wszystkim, jak powinniśmy to czynić. Każdy z nas ma za co dziękować Bogu.
Rozważanie biblijne
18 lipca – poniedziałek XVI tygodnia zwykłego
Znaki
Człowiek bardzo często nie zna umiaru w wyrażaniu swoich pragnień albo chęci zbierania dowodów. Pod tym względem bywa nawet przewrotny i wydaje się, że w tej przewrotności czasami również nie zna umiaru ani granic. Widać to w Ewangelii. Ci, którzy codzienne badali święte księgi, a więc uczeni w Piśmie i faryzeusze, proszą Jezusa o znak. Widocznie za mało jeszcze było wskrzeszeń, uzdrowień i innych cudów (do tego fragmentu w Ewangelii Mateusza jest ich łącznie jedenaście). Za słabe było także nauczenie, by w Jezusie móc ujrzeć obiecanego Mesjasza. Potrzeba jeszcze znaku. To znaczy czego dokładnie? Czy w tym żądaniu nie było przewrotności? A czy nam wystarczą słowa Ewangelii jako znak czy też wołamy o kolejny?
Każdy człowiek wystawiony jest na pokusy, zmieniają się jedynie jej forma i przedmiot, a także intensywność i częstotliwość. Bóg dopuszcza kuszenie dla zahartowania duszy i pobudza do czujności („moc w słabości się doskonali” – 2 Kor 12,9). Biblijne opisy kuszenia pozwalają ustalić pewne etapy pokusy:
Myśli wybrane
Pełnię modlitwy osiąga człowiek nie wtedy, kiedy najbardziej wyraża siebie, ale wtedy, gdy w niej najpełniej staje się obecny sam Bóg. - św. Jan Paweł II
Z galerii
